روش اسمز معکوس (RO) در حال حاضر، یکی از بهترین روش ها در کاهش میزان جامدات محلول در آب (TDS) می باشد. نیروی محرکه ی فشار، که توسط پمپ فشار قوی ایجاد می شود، آب را به درون محفظه ای که ممبرین یا غشا در آن قرار داده شده است، هدایت می کند. با غلبه بر فشار اسمزی، آب از ممبرین یا غشای نیمه تراوا عبور می کند ولی میزان عبور جامدات حل شده (آنیون ها و کاتیون ها) بسیار کمتر از عبور آب می باشد. جریان آب ورودی به دو بخش آب تصفیه شده و پساب تقسیم می شود. میزان فشار آب مورد نیاز به پارامتر هایی نظیر میزان TDS آب خام ورودی، دمای آب و نوع طراحی سیستم بستگی دارد.
الترافیلتراسیون (UF)
روش الترافیلتراسیون (UF) یکی از روش های نسبتا مدرن برای حذف ذرات معلق و کدورت از آب می باشد. ممبرین ها یا همان غشاهای الترافیلتراسیون که در سه نوع مرسوم Hollow fiber یا همان فیبر توخالی، Spiral wound یا صفحات تابیده شده و Plate یا همان صفحه ای مورد استفاده قرار می گیرد. در این روش از فیلتر هایی با اندازه ی حفره 0.03 تا 1 میکرون به منظور حذف ذرات معلق استفاده می شود.
بیورأکتور غشایی(MBR)
یکی از فرایند هایی که به منظور حذف ذرات معلق و همچنین مواد آلی از آب و پساب ها استفاده می شود، روش MBR یا همان بیورأکتور های غشایی می باشد. این فرایند مشابه فرایند UF یا همان الترافیلتراسیون می باشد با این تفاوت که از هوادهی به صورت مداوم استفاده می شود. اغلب، ممبرین ها یا همان غشاهای MBR درون مخازنی از جنس بتن یا فلزی به صورت غرق آبی قرار گرفته می شود و عملیات فیلتراسیون همزمان با هوادهی انجام می شود.
نانوفیلتراسیون (NF)
نانوفیلتراسیون از لحاظ عملکرد و تکنولوژی شباهت بسیار زیادی به سیستم های RO یا همان اسمز معکوس دارد. اما در سیستم نانوفیلتراسیون که در فشار کمتر از RO کار می کند، میزان دفع نمک برای یون های با ظرفیت بالاتر بیشتر است. در واقع یون های تک ظرفیتی به میزان بیشتر یاز این غشا یا ممبرین عبور می کنند. زمانی که هدف اصلی حذف سختی و یون های با ظرفیت بالا باشد و هدف تولید آب با میزان TDS خیلی پایین نباشد از سیستم NF استفاده می شود.